Aankomst Miami

Vandaag weer in een toestel van American Airlines gepropt om van Salvador naar Miami te vliegen. Bij de securitycontrole in Salvador bleek ik nog 2 aanstekers in mijn tas te hebben zitten. Dit is natuurlijk levensgevaarlijk dus die moest ik inleveren.

Aan boord van het vliegtuig wederom geen beenruimte maar we mochten van de steward bij de nooduitgang zitten. Totdat hij Vera zag en aangezien ze nog geen 15 is mocht dat dus niet. Ik kreeg samen met Vera 2 stoelen aangewezen waar ik voor me helemaal geen stoel had dus ik kon toch nog een beetje mijn benen kwijt. Maar al met al is 10 uur vliegen erg lang en American Airlines bezuinigt ook nog op de verwarmingskosten dus het was bijna een vliegend diepvrieskist.

Toen we uiteindelijk in Miami aankwamen werd bij de volgende securitycheck door een zeer sjagerijnige collega (lees customs) de tas van rens eruitgepikt, even later gevolgd door de vraag of hij zijn paspoort wilde geven. Eeeeh, dit gaat volgens mij wat verder als 2 aanstekers. Er werd driftig een rapport opgemaakt. Ok???? Het ging om 2 appels die nog in zijn tas zaten. Tja, met de huidige technieken is het absoluut mogelijk om een wolkenkrabber tegen de grond te krijgen met een appel!!!!!

Maar goed, wij op zoek naar het autoverhuurbedrijf. We moesten met een busje mee naar het bedrijf. Behoorlijk druk dus we hadden het 5e busje die eindelijk plaats voor ons had, zucht.

Bij het verhuurbedrijf aangekomen een rij van hier tot je weet wel. Maar wel een heel aardige mijnheer die me heel netjes heeft geholpen. We kregen zelfs een Tomtom die nederlands sprak. Omdat wij eind van de week nog naar Orlando moeten rijden met bagage had ik gevraagd om een Jeep Liberty. Niet te groot maar ruim genoeg voor 3 personen en bagage.

Toen ik buiten de auto moest opzoeken zei een heel aardige jongen dat het die zwarte SUV was. Eeeeeh, een SUV??? Dat klinkt wel mega groot. Het was dus een GMC!!! Het heeft ongeveer de omvang van een aardige Hummer voor de autoleken onder ons. En dan te bedenken dat ik een Terios gewend ben.

Ik kreeg het dus niet voor elkaar om de auto in zijn achteruit weg te rijden. De handrem zag ik niet dus Vera wilde me al uit de brand helpen door aan diezelfde jongen te gaan vragen waar de handrem zat omdat mama hem niet achteruit kan rijden. Nou Vera, laten we dat vooral maar niet doen. Ik hoorde hem al denken, vrouw achter het stuur zeker???

Het bleek dus dat het gaspedaal gewoon wat zwaarder ging als bij mijn koekblikje.

Afijn, alles geregeld en ingeladen en wij naar het hotel. Nou, ik kan je vertellen dan is zo'n TomTom echt een uitkomst hoor.

Bij het hotel aangekomen kwam er al gelijk een "butler" naar ons toe om de auto voor ons te parkeren en een picolo om onze bagage naar de kamer te brengen. Ik zat bijna te wachten op cameraflitsen en de rode loper. Wat een ontvangst zeg.

We hebben echt een superkamer!! We zitten op de 28e verdieping (erg leuk als je hoogtevrees hebt) met balkon. Een bed waar je zo ongeveer een routekaart voor nodig heb en een flatscreen televisie. En een badkamer met ligbad.

Heb nog wel geprobeerd om op het balkon een sigaretje te roken maar echt comfortabel zat ik niet.

Als we morgen weg willen moeten we even "James" bellen die dan onze auto voor rijdt. Wat een luxe zeg!!