Sao Jao (vervolg)

Vandaag lekker rustig aan gedaan zodat we er vanavond weer tegen kunnen. 's Middags doet iedereen het rustig aan want na een zeer uitgebreide lunch duikt iedereen zijn of haar bed in om even de luiken te sluiten. Das wat anders als 2 boterhammen met kaas.

Daarna (of tijdens) natuurlijk naar de wedstrijd Kameroen - Nederland gekeken die we uiteraard hebben gewonnen. Het viel me wel op dat er nu minder enthousiast werd gekeken door de Brazillianen. Toch een beetje bang misschien?

's Avonds weer naar het dorp geweest. Onderweg kwamen we de buren van gisteren nog tegen. En aangezien er nog steeds 3 van die rare mensen rondlopen (wij noemen ze toeristen) hadden ze maar hun zoon ingeschakeld want die sprak Engels. Hij deed inderdaad zijn best maar onze handjes en een tolk hadden we toch wel nodig. Wederom werd er verteld wat de naam Linda betekende en dat werd afgesloten met een flinke knijp in mijn wang. Ook Vera vonden ze heeel bijzonder, over het algemeen zijn de Brazillianen niet zo groot en dan een Europees meisje die nog maar 12 is met een lengte van ruim 1.60m, nee dat hadden ze ook nog niet eerder gezien. Dus ook zij moest even bewonderd worden.

Dat bewonderen en aanprijzen (voelde me net een bloemkool op de lokale markt) ging gepaard met het aanbieden van vers gebakken kokosbrood. Now we are talking. Ik ben netjes opgevoed dus ik wilde het bij een hapje houden, maar uiteindelijk zijn er 6 broden door heen gegaan. Altijd lief die gastvrijheid.

In het dorp zelf hebben we natuurlijk weer veel vuurwerk afgestoken (met name Hensley) en lekker gegeten en gesnoept. Ook was er een danswedstrijd waar we nog even naar hebben staan kijken.

Wederom weer een geslaagde avond die helaas afgesloten werd met een vechtpartij waar we trouwens niet bij betrokken waren.