reis en aankomst

Vrijdag 18 juni zouden we met 1,5 uur vertraging vertrekken. Dit omdat MIAMI gesloten was vanwege noodweer. Heerlijk begin toch.
Toen we op de startbaan stonden gingen we stapvoets terug naar de gate. Windshield alarm!!! Tja, ook op SXM stond het te regenen.

Uiteindelijk vertrokken maar de vertraging hield wel in dat onze overstaptijd in Miami zeer krap zou worden.

En natuurlijk heb je dan problemen met de immigratiedienst die wilde dat onze visumaanvraag ook schriftelijk ingevuld zou worden. Via internet hadden wij het gedaan maar dat gold niet voor Miami.Zucht....

Rennend onze bagage opgehaald die we ook nog moesten inleveren. Ze hadden nog speciaal iemand van ons vliegtuig opgebeld om te vragen of we nog mee konden. Dat kon maar dan moesten we wel binnen 5 minuten bij de gate zijn die ongeveer 2 km verderop lag. We hebben de nodige sprintjes getrokken en bekaf kwamen we aan bij het vliegtuig, maar we mochten wel mee!!!!

Eenmaal in het vliegtuig zijn we enorm geschrokken van de zeer krappe beenruimte, lees geen beenruimte.
En dan te bedenken dat we zo'n 10 uur moesten blijven zitten. We zaten echt als haringen in een ton!!

Gelukkig was niet het hele vliegtuig vol dus zijn we bij de nooduitgang gaan zitten waar je dus wel beenruimte had. Maar.... de leuningen konden niet omhoog of naar achteren. Zucht.
Uiteindelijk ben ik midden in de nacht op de grond gaan liggen in de hoop wat te kunnen slapen.

Toen we eindelijk aankwamen moesten we weer in de rij bij de immigratiedienst. De rij voor de toeristen was een stuk korter maar voordeel hadden we er niet van want de lokale bevolking ging eerst.

Na 20 minuten (in een rij van 15 mensen) de bagage opgehaald. Ja hoor, Dalva 2 koffers kwijt!! Dus dat ook maar even geregeld.

Daarna een warm ontvangst door Denilza en Stephany. Onze auto geregeld en door naar ons huis voor de komende 2 weken.

'S Middags geprobeerd naar voetbal te kijken maar de moeheid sloeg genadeloos toe. Dus toch maar geslapen.

's Avonds zijn we naar Pelourhino geweest. De oudste historisch centrum van Salvador. Lang geleden werden hier de slaven verhandeld en helaas ook gemarteld als ze niet wilden luisteren. Het is nog steeds erg authentiek. Daarna terug naar huis en ...... slapen!!!!