Rondrit, schildpadjes en gesloten grotten

8 Oktober 2010
Vandaag een heerlijke rondrit over het eiland gemaakt. We moesten vroeg ons bedje uit want we zouden om 08.30u al opgehaald worden. Dat werd dus uiteindelijk bijna 09.30u maar dat maakt niet uit. Het zou ons meer verbazen als ze wel op tijd waren.
We zouden in een Jeep over het eiland gaan rijden waar je normaal gesproken met de auto niet zou komen. Nou, dat stukje was maar 500 meter en de rest gewoon over de weg. Maar de chauffeur was leuk, dat dan weer wel. Hij heette Ian en werd door ons steevast Brian genoemd. Gelukkig kon hij er wel om lachen. Ian was bezig om voor zich zelf een fanclub op te richten en was daarom bezig om vrouwen te verzamelen. Char heeft hem uiteindelijk wijsgemaakt dat ik zijn dochter was en dat ik te koop was voor 40 geiten. Nou, dat heb ik geweten. We hadden al 2 geiten gezien en de rest van de rit heb ik kunnen aanhoren dat hij er nog maar 38 nodig had. Ook kregen de vrouwen tijdens de rit nog een lokaal bloemetje aangeboden. Daarnaast passeerden we een huis waarvan de bewoonster die dag jarig was. Niet echt iets bijzonders maar dit dametje werd 105 jaar. Bij iedere jeep die voorbij kwam stond ze voor het raam te zwaaien. Al met al veel gezien. De natuur is daar veel mooier als bij ons op Sint Maarten.

9 oktober
De bedoeling was dat Gerda en ik hier zouden gaan duiken maar dat lukte helaas niet. Nou hadden wij gehoord dat hier schildpadden rond zwommen. Wij nagevraagd op welk strand dat was en wij daar naar toe. Nog heel sceptisch, want zoveel geluk zouden wij vast niet hebben.
Toen we daar aankwamen zagen we aan de bootjes dat ze er inderdaad zouden zijn. Wel een stukje zwemmen maar wat geeft het. Eerst met Gerda en Vera het water ingegaan. Dat was geen succes omdat Vera een beetje in paniek raakte. Wij eruit en ben ik terug gezwommen met Charles. En ja hoor, tijdens het snorkelen zagen we er 4 zwemmen, 2 grote en 2 wat kleinere. En wij zwommen er gewoon tussen. Het was zo'n bijzondere ervaring om zo dichtbij bij zulke mooie beesten te zwemmen. Echt een ervaring die ik nooit meer zal vergeten.Vera is later toch nog terug gegaan wederom met Charles. Ze raakte niet meer in paniek en vond het ook prachtig. Voor mij persoonlijk was het 1 van de mooiste dingen die ik hier op de Antillen (of in de buurt) heb mee gemaakt.

10 oktober
Laatste dag op Barbados. Wat gaan we doen? Gewinkeld hadden we al, strand ook al dus een grot hadden we nog niet gedaan. Schijnt ook iets geweldigs te zijn. Charles nog speciaal opgebeld om te vragen of ze open waren. Het was tenslotte zondag. Maar geen probleem, ze waren open. Dus wij het busje weer in. Na 30 minuten overstappen en weer een busje in. Na uiteindelijk bijna 90 minuten waren we bij de grot. Rijdt er net een medewerkster van die grot voorbij met de vraag of wij naar de grot wilden. Ja tuurlijk, 90 minuten in een busje en speciaal gebeld. O, ja, sorry, we zijn nu gesloten, we hebben een of ander vaag probleem.
Potver...... (vul maar in) Kunnen we weer helemaal terug. Wel het record verbroken van hoeveel mensen er in een taxibus kunnen. Normaal gesproken een man of 10 maar wij kunnen in het Guinness Book of Records want ik geloof dat wij er een stuk of 15 hadden. En dan ook nog eens met niet al te kleine achterwerkjes als je begrijpt wat ik bedoel.Pfffff, toen we eindelijk weer thuis kwamen was de dag alweer zo goed als om en geen grot gezien.

Oja, vandaag werd Sint Maarten onafhankelijk. Niks van meegekregen eigenlijk dus dat gaat ook wel door zonder ons. Door de regen waren ook de meeste festiviteiten afgelast of uitgesteld dus niks gemist ook. We zullen wel zien waar deze onafhankelijkheid toe zal leiden.

11 oktober
Vandaag weer terug naar Sint Maarten met een volle rugzak met indrukken en ervaringen. De schildpadden staan nog steeds op mijn netvlies gegrift.